کد مطلب:141914 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

عباس و امام حسن
هنگام شهادت امام مجتبی علیه السلام، عباس علیه السلام بیست و چهار سال داشت. [1] .

او در تشییع جنازه برادرش شركت كرد. وقتی به دستور عایشه بدن مبارك امام تیرباران شد، عباس علیه السلام شمشیر از نیام بركشید؛ امام حسین علیه السلام چون متوجه شد، برادر را از جنگ و درگیری به سبب وصیت امام مجتبی علیه السلام بازداشت. امام حسین علیه السلام فرمود: «برادرم این گونه وصیت فرمود: لا تهرق من امری محجة من دم؛ [2] در تشییع جنازه ام قطره خونی ریخته نشود» ابوالفضل علیه السلام خشم خود را فرونشاند و بر آن توهین شكیبایی ورزید. كظم غیظ و خویشتن داری ویژگی مردان خداست؛ هم آنان كه خود را تربیت كرده اند.

دیگر این كه از فضایل آن سرور معظم آن است كه اهل بیت علیهم السلام او را در كارهای مهم دخالت می داده اند؛ از جمله او برادر خود امام حسین علیه السلام را در غسل دادن امام مجتبی علیهم السلام یاری رسانیده است، [3] با آن كه مراسم غسل امام تنها توسط امام انجام پذیرفتنی است. و نامحرمان از این گردونه بیرون اند؛ ولی عباس علی علیه السلام خود محرم آستان ولایت و امامت است.



[1] ابصار العين، ص 57.

[2] العباس بن اميرالمؤمنين عليهماالسلام، ص 156.

[3] العباس بن اميرالمؤمنين عليهماالسلام ص 125.